Geen toepassing 30%-regeling omdat werknemer al in Nederland woonde

De 30%-regeling is een bijzondere regeling voor uit het buitenland afkomstige werknemers met een bijzondere deskundigheid die op de Nederlandse markt niet of schaars aanwezig is. De regeling geldt voor een periode van maximaal 8 jaar. Deze periode wordt gekort met perioden van eerder verblijf in Nederland. De regeling houdt in dat 30% van het totaal van salaris en vergoedingen van uit het buitenland afkomstige werknemers als vrije vergoeding wordt aangemerkt. Deze vergoeding is bedoeld ter dekking van de extra kosten die iemand heeft voor verblijf buiten het land van herkomst.

De Belastingdienst wees het verzoek om toepassing van de 30%-regeling van een werknemer met de Duitse nationaliteit af omdat hij niet in het buitenland was geworven. Voorafgaand aan zijn indiensttreding bij een Nederlandse werkgever had hij in Nederland gewoond en gestudeerd. De op de Nederlandse arbeidsmarkt niet of schaars aanwezige specifieke deskundigheid van de werknemer was geen punt van discussie.

Om de regeling te kunnen toepassen moet de werknemer op het moment dat hij een dienstbetrekking aangaat bij een Nederlandse werkgever in het buitenland wonen en niet in Nederland werken. Een eerdere stage of studie in Nederland telt niet mee voor de beoordeling of de werknemer ten tijde van het aangaan van de dienstbetrekking in Nederland werkzaam is. In dit geval verhinderde het wonen in Nederland de toepassing van de 30%-regeling.